Fundacja DIVING TEAM24
Zarząd:
Agnieszka Pijanka – Prezes Zarządu
Zakres i formy działalności:
Fundacja Diving Team24 powstała aby propagować aktywność sportową jaką jest nurkowanie, rozpowszechniać zdrowy sposób na życie oraz budować postawy ekologiczne w społeczeństwie. Fundacji szczególnie zależy na promowaniu nurkowania wśród osób niepełnosprawnych jak również wśród osób dla których nurkowanie może być elementem terapii. W ramach swojej działalności fundacja organizuje zajęcia jednorazowe oraz całoroczne programy wspierające rehabilitacje osób z niepełnosprawnościami, wyjazdy integracyjne oraz obozy dla osób pragnących poznać inny, podwodny świat.
Nasz kadra to 7 instruktorów wyszkolonych i doświadczonych w pracy z osobami z niepełnosprawnościami.
KTO MOŻE Z NAMI NURKOWAĆ?
Z nami prawie każdy!
OSOBY NIEME LUB NIEWIDZĄCE – Program nauczania teorii i zajęć praktycznych dostosowany jest również do osób z tymi niepełnosprawnościami.
OSOBY PO AMPUTACJACH – Brak którejś z kończyn nie wyklucza nurkowania. Program zajęć praktycznych dostosowany jest również do osób z tymi niepełnosprawnościami.
OSOBY Z URAZEM RDZENIA OD C5 I NIŻEJ – Też mogą nurkować. Wbrew obiegowej opinii paraplegicy (uszkodzenie na poziomie T-1 i niżej) lub nawet tetraplegicy z uszkodzeniem na poziomie C-7 lub wyżej też mogą zostać nurkami.
DZIECI I DOROŚLI z ADHD / zespołem Aspergera – Osoby z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Zaburzenie to obejmuje przede wszystkim upośledzenie umiejętności społecznych, trudności w akceptowaniu zmian. Bardzo często nurkowanie jest to elementem terapii.
DZIECI I DOROŚLI z zespołem Downa – oraz osoby z niepełnosprawnością intelektualna lekką i średnią. Bardzo często nurkowanie jest to elementem terapii.
DZIECI I DOROŚLI z PTSD – Osoby z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi również mogą nurkować. Bardzo często jest to element terapii.
DLACZEGO NURKOWANIE?
Wykluczenie osób niepełnosprawnych, czy też całkowite uzależnienie ich od otoczenia w zaspokajaniu potrzeb powoduje ich marginalizację i nieprzystosowanie, powoduje ich bezradność, apatię, alienację, dezorientację, zagubienie oraz brak motywacji do aktywności i postawa wycofująca, rozwijają w sobie poczucie całkowitej bezradności i tracą poczucie własnej tożsamości.Osoby niepełnosprawne nie w pełni uczestniczą w życiu publicznym. Mają utrudniony dostęp do dóbr kultury, rekreacji i sportu także z innych powodów. Często rodziny osób niepełnosprawnych są rodzinami ubogimi, w większości z powodu niepełnosprawności podopiecznego.